Nadat Gert Jan zijn spullen achterin mijn auto heeft gedumpt, drinken we nog een bak koffie en dan kunnen we gaan. Het eerste deel van de route verloopt ongeveer zoals verwacht. Hier hebben we al twee keer eerder gereden. Hoewel het eerste stuk niet echt zwaar is, wordt me wel al direct duidelijk dat het vandaag geen makkie gaat worden, omdat mijn versnellingsapparaat duchtig hapert. Mijn ketting blijft vaak heen en weer hoppen tussen twee kransjes en bij echt kracht zetten slaat het hele zooitje door. Even aanzetten op een helling of na een bocht is er dus niet bij en ik moet dus steeds "in het rood" fietsen om Gert Jan een béétje bij te houden. Wat is dat toch met Nunspeet en materiaalpech?
Ik besluit om het mijn dag niet te laten verpesten. De organisatie heeft zich echt helemaal uitgeleefd op het parcours en het resultaat is er dan ook naar. Wat een prachtige route hebben ze weer samen weten te stellen. Na de afsplitsing van de 75km. van de andere afstanden volgt een voor mij nieuw stuk singletrack door het bos vlak langs een beekje. Enkele keren moet het beekje worden overgestoken over houten bruggetjes. Gelukkig ligt er op die bruggetjes kippengaas gespannen, want zelfs zo is het spekglad en moet je goed uitkijken dat je overeind blijft.
Aan het eind van dit stuk vind ik Gert Jan terug bij de eerste verzorgingspost. Hij heeft maar 5 minuten op me hoeven wachten. Gelukkig is het weer onze beste vriend vandaag. De voorspelling was echt vreselijk, maar in praktijk is het gewoon heerlijk weer: droog, halfbewolkt en 10°C. Prima weertje om te fietsen, dus. Tijdens de stop kijk ik op Gert Jan's kilometerteller en twitter vervolgens dat we er al 43km. op hebben zitten.
Na sportdrank-met-krentebollen-en-banaan springen we weer op de fiets. Het gedeelte dat nu volgt is weer bekend terrein: een lang stuk over de hei bij Elspeet en Vierhouten. Sommige mensen zouden dit als saai kwalificeren, maar ik vind het schitterend. Dat er een watrig zonnetje op de groen-geel-rood-bruine bosrand schijnt, maakt het alleen maar nog mooier. Normaal gesproken kun je op dit stuk ook prachtig tempo rijden, maar dat zit er met mijn brakke fiets voor mij niet in vandaag. Gert Jan kan dat op zijn nieuwe Bianchi Oetzi blijkbaar wel en hij geeft me al vrij snel weer "genadeloos" het nakijken, zonder dat ik daar echt veel aan kan doen. Terwijl ik daar stevig van zit te balen dringt er nog iets anders tot me door. In die 43km. die ik net zo vrolijk getwitterd heb, zitten ook de 15km. die Gert Jan al heeft gefietst van Driebergen naar station Amersfoort. Ik heb mezelf te snel rijk gerekend; IK had er bij de verzorginspost pas 28km. opzitten...
Na Vierhouten duiken we het bos weer in en dan komen we al vrij vlot bij de tweede verzorgingspost. Net als vorige keren worden we ook nu weer getrakteerd op soep en krentebollen. Ik verbaas me er elke keer weer over: soep en krentebollen zou je normaal gesproken wellicht niet bij elkaar eten, maar tijdens een MTB rit is het echt een te gekke combi (toch?!!)
Na de ravitaillering hijsen we onszelf weer op de fiets voor het laatste stuk. Vrij vlot na de verzorging splitst de 30km. route zich af van de overige afstanden. Heel even speel ik met de gedachte om hier alvast af te steken, maar die gedachte zet ik snel weer uit mijn hoofd: opgeven is geen optie! Als we even verderop beginnen aan een prachtig stuk singletrack ben ik blij met die beslissing. De organisatie heeft duidelijk het lekkerste voor het laatst bewaard! Wat een schitterende route is dit! Het lijkt hier wel een achtbaan zoals we tussen de bomen door heuveltje-op-heuveltje-af slingeren. Ondanks dat ik niet voluit kan rijden vanwege mijn haperende versnellingsapparaat, zit ik met volle teugen te genieten.
De laatste 5 kilometer slingert zoals voorgaande keren ook weer door het bos langs de motorcrossbaan. Ook hier is het net een achtbaan; het is alleen jammer dat er een paar langzamere wagentjes voor me rijden. Zelfs op mijn brakke fiets zou ik harder kunnen (en willen), maar het is hier allemaal zo smal dat inhalen echt onmogelijk is. Aan de finish staat Gert Jan (na drie bakken koffie) al in de rij bij de afspuitplaats. Hij is in de laatste 20km. een kwartier op me uitgelopen. Het valt dan ook niet mee om op één versnelling door het bos te rossen...
Uiteindelijk staat er 79,4km. op de teller en dat is meer dan genoeg voor mij.
Conclusies:
- een GROOT compliment voor TC de Volharding, alweer een schitterend parcours met veel afwisseling en een minimum aan asfalt. Ik kijk nu al uit naar de Schwalbe Veldtoertocht in februari.
- het weer viel 100% mee; de voorspelling was bagger, maar in de praktijk was het heerlijk.
- singlespeed en singletrack is GEEN toffe combi: mijn MTB is nu echt aan vervanging toe.
Datum Gem. Afst. Tijd KCal HR KCal/km KCal/u 07-11-2009 19,7 79,4 4:02:01 4065 160 51,20 1007,9 07-02-2009 17,9 62,7 3:30:43 3452 158 55,06 986,3 02-02-2008 18,8 62,2 3:18:04 3353 160 53,91 1016,1
foto's: TC de Volharding
| Eigen conditie: | prima |
| Track conditie: | grotendeels droog |
| Weer: | grotendeels droog |
| Resultaten: | 79,4km / 04:02:01u / 4065kCal |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten