Even voor 7 uur zit ik aan de koffie in Sportcentrum Olympos. Nog voordat ik helemaal klaar ben met het inschrijf formulier, komt ook Gert Jan binnen lopen; hij is op de fiets vanuit Driebergen gekomen. Als de koffie op is, gaan we gauw van start. We rijden eerst in noordelijke richting langs Groenekan en draaien dan oostwaarts af over de Provinciale weg langs Bilthoven richting Soest. Over de Wieksloterweg rijden we de Soesterduinen in; langs de luchtmachtbasis komen we uit bij Soesterberg. Daarvandaan gaat het langs het Militair oefenterrein en over de Leusderheide richting Maarn. Hier komt een einde aan het "vlakke rijden": op Quatrebras gaan rechtsaf omhoog richting Austerlitz. Net voorbij de Pyramide van Austerlitz slaan we linksaf door het bos naar Driebergen. De eerste controle is bij de "De Bergse Bossen".
Langs het Maarnse Zandgat rijden we daarna, wederom bergop, richting Maarn en na de N227 overgestoken te zijn, gaan we rechtdoor de Maarnse Grindweg op. Aan het eind gaan we rechtsaf de Ruiterberg-noord op en over de Hoogstraat weer terug. Hier missen we een bordje en op eigen gelegen (wat is het toch een voordeel om de omgeving een beetje te kennen) fietsen we aan de noord-kant van de A12 langs naar Overberg en natuurlijk worden we daar de Amerongse berg over gestuurd.
Na Amerongen rijden we via Elst en Veenendaal richting Rhenen; dit hele stuk gaat vrij vlak. We worden stelselmatig achtervolgt door een kerel die er alleen maar achter blijft hangen, uit de wind. Al snel wordt hij omgedoopt in Reilhan. We draaien door Achterberg het weiland door naar de voet van de Grebbeberg en daar springt "Reilhan" opeens uit het wiel! Mijn derailleur / ketting / tandwielcassette doet de hele dag al vervelend, dus ik waag me er niet aan om achter hem aan te springen, maar tot mijn grote opluchting zie ik dat Gert Jan hem eerst een klein stukje vooruit laat fietsen om hem vervolgens vernietigend hard voorbij te stuiven. "Reilhan" probeert het nog heel even, maar laat dan al vrij snel het hoofd hangen. Al na een klein stukje in de afdaling haal ook ik hem weer in. Uit zijn wezenloze blik maak ik op dat hij zich in de klim heeft opgeblazen. Ik kan het niet helpen: leedvermaak trekt in een grijns over mijn gezicht.
Bij Restaurant Cunera verwennen we onszelf met een kop koffie met appelgebak; in het zonnetje is het er heerlijk toeven. Na de koffie rijden we Rhenen door en slaan rechtsaf de Koerheuvel op. De routebeschrijving wil ons vervolgens vrijwel vlak terug laten rijden naar Elst, maar zoals gezegd: wij kennen hier de omgeving een beetje en de Grafheuvel en de Defensieweg zijn te mooi om te laten liggen.
Net voor Elst pikken we de officiële route weer op en vervolgen die naar Amerongen. Nu is het gedaan met het klimwerk; we draaien bij Amerongen de lekdijk op; op de dijk hebben we de wind pal tegen en er staat nogal een beetje wind. We rijden mee in een groepje en draaien steed kop-over-kop. Mijn versnellingsapparaat draait steeds moeizamer en schakelen wordt bijna onmogelijk; de ketting blijft achter steeds tussen twee tandwielkransjes heen en weer springen. Door al dat geneuzel ben ik vaak genoodzaakt om op een te grote versnelling te rijden en ik voel aan mijn rechter knie dat dat niet lang zo door moet gaan.
Na de controlepost gaat het over de lekdijk verder totaan Vreeswijk. Ik ben blij als we daar rechtsaf draaien langs het kanaal terug richting Utrecht; de wind hebben we vanaf hier grotendeels in de rug. De Finish ligt op de Maliebaan waar op dat moment ook de profronde wordt verreden. Na de finish is het nog een goeie 5 kilometer terug naar de auto; het dagtotaal komt op 158,3km in iets meer dan 5½uur tijd. dat is gem 28,6km/u en koste 5002kCal.
