Mon(t) Ventoux

31 januari 2010

iPhone als slavendrijver

Als je profesioneel hardfietser bent, heb je tijd en gelegenheid genoeg om veel lange duurtrainingen te doen. En als je mazzel hebt, organiseert de ploeg in de winter een trainingskamp, zodat je dat ook nog eens onder perfecte weersomstandigheden kunt doen. Maar als je 40 uur per week werkt, hou je substantieel minder tijd over om te fietsen...

Ik heb vorig jaar gemerkt, dat interval training dan uitkomst kan bieden. Hoewel het geen volledige vervanging is voor de lange duurritten, maak je op die manier wel in korte tijd veel progressie. Als het even kan doe ik mijn intervallen buiten. Ik zoek dan, bij gebrek aan echte heuvels in de polder, de Hollandse brug of de Stichtse brug op. De rit erheen is in beide gevallen zo'n 10km en vormt een uitstekende warming up.

De kern van de training bestaat er dan uit om op een zo groot mogelijk verzet staand klimmend tegen de brug op te fietsen en met een klein verzetje en een hoog aantal omwentelingen weer naar beneden. En dat 6 of 8 keer achter elkaar. De blikken van mensen als ze me voor de zoveelste keer dezelfde brug op zien fietsen zeggen eigenlijk allemaal hetzelfde: "Die spoort niet!"
En een beetje gelijk hebben ze wel...

De rit naar huis pas ik aan naar gelang het uitkomt; rechtstreeks is het weer 10km en dus een prima cooling down, maar vaak rij ik nog een ommetje extra. Fietsen moet ten slotte wel een beetje leuk blijven.

Vandaag had ik geen tijd om met de fiets buiten te gaan spelen. En dan gaat de racefiets op de Tacx in de keuken. Handdoekje eronder voor het lekken, drie bidons met water bij de hand en Sporza op de TV (Australian Open en WK veldrijden in Tabor). Vorig jaar deed ik mijn intervallen ook vaak op de Tacx. Toen deed ik "lange intervallen", ik hanteerde dan bijvoorbeeld de formule 6x3x2 (6 intervallen van 3 minuten met een rusttijd van 2 minuten ertussen). Dit jaar doe ik dat anders. Gebaseerd op literatuuronderzoek switch ik nu naar HiiT, High Intensity Interval Training. De intervallen zijn hierbij korter, maar de recuperatietijd ook.

Voor op mijn iPhone heb ik een applicatie gedownload (Interval Trainer) die me met behulp van duidelijke geluiden aanspoort de intervallen op een correcte wijze uit te voeren. Aangezien ik al aardig wat getraind heb dit jaar, schat ik mezelf in op het niveau "Intermediate" (9x30x60).


De eerste paar keer 30 seconden voluit sprinten zijn nog wel te doen. De hartslag loopt in de minuut rust ook netjes terug naar legale waarden, maar bij de laatste paar keer is dat een heel ander verhaal! Wat een PIJN! Dit soort acties schept overigens wel een referentiekader: dit is sinds de aanschaf van mijn iPhone de eerste keer dat ik de neiging had om 'm tegen de muur te smijten!! Nu weet ik eindelijk wat al die mensen met een Windows telefoon dagelijks moeten ervaren...

Tijdens de cooling down ebde dat gevoel, net als het zuur in mijn benen, gelukkig al snel weer weg. De schromelijke zelfoverschatting was hiermee echter wel duidelijk aangetoond. Ik denk dat ik het de volgende keer toch maar bij het "Beginner" niveau hou...

Geen opmerkingen: