In 1987 vond de tweede editie plaats en de tweede dag daarvan viel op een maandag, toevallig op een dag dat ik vrij had van school. Pa werkte in Kortenhoef, dus de combinatie was vlot gemaakt. Op weg naar zijn werk zette Pa me af bij Opa en ik ging kijken bij de profs die op het natuurijs van Ankeveen hun rondjes maakten. Ik weet nu (bijna 25 jaar later) nog precies dat ik in de bocht bovenaan de ijsbaan een perfect zicht had op de langssnellende schaatsers.
Na afloop van de Driedaagse ben ik, op de schaats, over de buitenvaart, de Vecht en het Hilversums Kanaal naar de Kortenhoef geschaatst om vervolgens met Pa mee terug te rijden met de auto naar huis.
Het weekend daarvoor hadden we zo’n zelfde tocht gemaakt, maar toen waren we over de Vecht doorgeschaatst totaan de Mijndense sluis. Daar waren we de Loosdrechtse plassen opgegaan en via de Kortenhoefse plassen teruggestoken naar Ankeveen.
Bij chronisch gebrek aan ijs, zeker begin juni, pak ik vandaag de racefiets om vanuit Almere min of meer datzelfde rondje te rijden. Met een hoofd gevuld met herinneringen rij ik door het Kromslootpark en over de Hollandse Brug ik de polder uit. Vervolgens fiets ik dwars door de Naardermeer, bij Fort Uitermeer een klein stukje de Loodijk af en de Vechtbrug over. Dan gaat het langs de Vecht door Nichtevecht, Vreeland en Loenen totaan de Mijndense sluis. ‘t Is werkelijk prachtig sturen hier over het bochtige dijkje langs de Vecht. Alles is uitbundig groen en de omgeving is echt schitterend. Dit is optimaal genieten!
Vanaf de Mijndense sluis fiets ik over de dijk (met de wind pal achter en dus snoeihard) dwars door de Loosdrechtse plassen langs Oud- naar Nieuw Loosdrecht. Omdat ik deze keer niet persé terug hoef naar Kortenhoef of Ankeveen, wijk ik hier van mijnhistorische parcours af.
Over de hei en door de bossen rij ik over Hollandse Rading naar Lage Vuursche. Zo kom ik ook nog langs het huis van mijn overgrootvader en dat van mijn (andere) Opa . Via Baarn en Eemnes rij ik terug richting Flevo polder.
Op de Wakkeren dijk / Meentweg door Eemnes heb ik de wind schuin van opzij, een beetje achter. De snelheid loopt hier dus al lekker op, maar als ik de A27 over ben en de Stichtse Brug oprij, gaat het met de wind pal achter naar de 40km/uur, zelfs tegen de brug op omhoog!
Natuurlijk moet ik dat op het laatste stuk vanaf de brug terug naar Almere bekopen met een fors stuk wind tegen, maar dat mag de pret niet drukken. Ik heb echt genoten van mijn tripje langs “Memory Lane”!
| Eigen conditie: | geweldig |
| Track conditie: | prachtig |
| Weer: | droog en 22°C,wind:ZW4 |
| Resultaten: | 90,8km / 3:08:21u / 2715kCal |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten