Nadat ik in mei 2008 Cinglé du Mont Ventoux gereden had, schijn ik iets gemompeld te hebben in de trant van "Dit doe ik nooit meer”. Mijn selectief geheugen verbied mij om me daar nog iets van te herinneren, maar ik blijk het in een vlaag van verstandsverbijstering zelfs opgeschreven te hebben.
Nog datzelfde jaar kroop het bloed waar het niet gaan kon; mede op instigatie van Monsieur Pic die in zijn homolagation-briefje suggereerde “ l’ année prochain Galerièn?” vrij vertaald: volgend jaar Galerièn?
Waarom zou ik een jaar wachten? In hetzelfde jaar kan ook toch? Dat klinkt wel stoer! Toch?
Alleen een beetje jammer dat mijn lijf weigerde mee te werken. Mijn trainingsprogramma klopte welliswaar tot in de puntjes, maar barre weersomstandigheden doen me de das om: tijdens de Reuzen van de Ardennen loop ik door kou en regen een blessure op aan mijn rechter knie op en die raak ik niet meer kwijt. Ik probeer in San Francisco nog wel aan mijn trainingskilometers te komen, maar ook dat mag niet baten; het werkt eerder averechts en ik moet de hele Ventoux-trip dat jaar afblazen.
Een jaar later:zomer 2009. Ik rij eerst de IJselmeerronde om kilometers in de benen te krijgen en dan de Heuveltocht, vanuit Weesp om wat hoogtemeters te maken. daarna heb ik nog een vrij vol programma op de planning staan, want ik wil in september toch echt een poging wagen om Galerièn te rijden. Maar de praktijk blijkt ook nu iets weerbarstiger.
Tijdens de Ronde van Midden Nederland hapert mijn versnellingsapparaat regelmatig en dat resulteert in min of meer dezelfde blessure aan dezelfde knie. In plaats van mijn trainingsprogramma te volgen, pak ik de resterende weken tot begin september zoveel mogelijk rust, maar het mag helaas niet baten.
De eerste dag in Frankrijk rij ik nog wel met Gert Jan samen de Route des Cèdres (de mountainbike-klim) bij wijze van verkenning, maar de volgende dag moet ik mijn Galerièn-poging halverwege staken vanwege onoverkomelijke KRAMP.
Langzaamaan begin ik me af te vragen hoe te me in vredesnaam gelukt is om in mei 2008 dan wel Cinglé te rijden… Dat lukte “gewoon” in een keer. Waarom moet het met die Galerièn dan allemaal zo moeilijk zijn? Ik snap er werkelijk waar geen barst van…
Nog een half jaar later: we schrijven inmiddels najaar/winter 2009/2010. Die Kale Berg blijft lokken! Vraag me niet waarom, maar het MOET er gewoon een keer van komen. In september 2009 had ik het al gezegd: “I'll be back”, dus ik stel een nieuw trainingsschema op en zet nog één keer alles op alles om Galerièn te rijden.
Ik heb een nieuwe MTB gekocht om de winter mee door te komen en dat is maar goed ook, want het is nogal een winter. De sneeuw valt meters dik uit de hemel, maar ik fiets gewoon door. Twee keer (1, 2) kom ik hard ten val, maar ik beschadig gelukkig niets vitaals en kan dus gewoon doortrainen.
Begin maart mag ik met Fiets voor de lezerstest (m.i. 4-daags trainingskamp / hoogtestage) mee naar Toscane (1, 2, 3, 4). Daarna volgen de Joop Zoetemelk Classic, de Ronde van Vlaanderen en de Amstel Gold Race. De weekenden ertussen vul ik op met trainingsritjes over de Utrechtse Heuvelrug richting Venlo en over de Aardmansberg.
Tijdens de Ronde van Vlaanderen krijg ik, waarschijnlijk als gevolg van de kou/regen/hagel/natte sneeuw, last van mijn linker achillespees. Ik doe eerst alsof er niets aan de hand is en fiets ermee door tot na de Amstel Gold Race, maar dan dringt het besef langzaam tot me door: als ik hier niets aan doe, kan ik ook deze Galerièn-poging op mijn buik schrijven. Gelukkig weet de fysiotherapeut daar wel raad mee en na het consequent uitvoeren van de oefeningen die hij me heeft meegegeven, lijkt het acute gevaar nu geweken.
Dit is inmiddels de derde keer dat ik Monsieur Pic een briefje heb geshreven dat ik graag Galerièn wil gaan rijden. De eerste keer ben ik niet eens in de buurt van de Ventoux geweest, de tweede keer ben ik twee keer naar boven gereden. 0 - 2 - 4 .... Volgens de mathematische wetmatigheden waar dit universum aan onderhevig is, lijkt het mij nu dus veilig om te concluderen:
DEZE KEER GAAT HET LUKKEN !!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten