Toscane: de proloog

De eerste dag van de fiets-test-week in Toscane.

Om 5 uur ‘s ochtends (of eigenlijk ‘s nachts) loopt de wekker af. Niet echt comfortabel, maar het is voor een goed doel, zullen we maar zeggen. Ik ben samen met Ludo (uit Gent) bij Paul blijven slapen in Utrecht. Na een gezamelijk ontbijt stappen we om 6 uur in de auto: op naar Eindhoven Airport (duur woord voor een geasfalteerd stukje weiland, trouwens).

Na een voorspoedige vliegreis en een door de stewardess aangezwengeld mechanisch aplaus voor de veilige en tijdige landing op Pisa Airport (ook al zo’n weiland), staat voor ons een busje met chauffeur klaar om ons naar Massa Maritimma te vervoeren. De temperatuur is met 15°C lente-achtig en het zonnetje schijnt. Dit belooftf een mooie week te worden!!



We lunchen in korte mouwen op het terras; een onverwachte traktatie na twee maanden sneeuw en kou. Edwin, de fotograaf , wilde in eerste instantie alle fietsen eerst op de foto zetten (zolang ze nog mooi schoon en onbeschadigd zijn), maar vindt het licht niet optimaal. Omdat dit betekent dat we na de lunch al direct op de fiets kunnen springen, wordt zijn beslissing met groot enthousiasme verwelkomd!

Fiets-redacteuren Menno en Marcel hebben samen een testronde uitgezet van ongeveer 5km. Dit rondje mogen (moeten) we morgen op 12 verschillende fietsen afleggen en bevat: een afdalinkje, een stukje vals plat, een klimmetje, nog een een afdalinkje (nee, dit is Toscane en hier is geen meter vlak!)

We verkennen eerst het testrondje. Daarna hebben we tijd om, en-groupe, nog een iets grotere ronde te rijden. De lucht begint langzaamaan wel iets te betrekken, maar daar trekken we ons niets van aan. We zijn in Toscane en onze lente is begonnen! “Korte armen” en “korte benen” dus. Na een half uurtje trekt het nog iets verder dicht en een kwartier daarna begint het, eerst zachtjes, te spetteren.

De mizer gaat langzaamaan over in regen en met olijfbomen langs de kant van de weg en Fiatjes Panda die, olie en andere vloeistoffen lekkend, in Nederland nooit door de APK zouden komen, verandert de weg al snel en in een glibberboel. Het duurt dan ook niet lang voordat het mis gaat. Paul snijdt een bocht iets te enthousiast aan en schuift vervolgens hard onderuit. Resultaat: Paul beschadigd, al zijn kleding beschadigd (fubar) en fiets beschadigd (grotendeels aan één kant, dus die moet dan maar van de andere kant op de foto).

Daarna wordt er iets voorzichtiger gedaald, maar nog steeds lekker doorgereden op de klimmetjes en de stukken vals plat. Als we bijna terug zijn bij het hotel, oppert Daniël om nog even door te trekken naar Massa Alta, het hoger gelegen deel van het dorp. Daar heeft niet iedereen zin meer in; van de totaal 12 man (m/v) fietsen er 5 door.

In het zicht van de haven, oftewel net aan de rand van het dorp, rijdt Kevin lek. De rest rijdt nog even door naar het dorpsplein en na klassiek een rondje om de kerk rijden we weer naar de beneden. In de afzink zie ik Kevin nog altijd langs de kant staan. We overleggen even wat we nu het beste kunnen doen en moeten al vlot concluderen dat 2km afdalen op een platte band in de regen in ieder geval geen optie is.

Terwijl we nog staan te delibereren, komt er een officiële bezemwagen van het “Junior CyclingTeam” van Italië langsrijden en Kevin wuift hem naar de kant. De beste mannen spreken geen woord Engels en wij beiden geen woord Italiaans, maar met half-Frans en handen-en-voeten lukt het om hen duidelijk te maken dat Kevin lek staat en graag naar benedenen naar het hotel gebracht wil worden.

Blijkbaar is handen-en-voeten-wieleriaans een internationale taal, want prompt wordt zijn fiets op de auto gehesen en mag hij plaats nemen in de wagen. Als ik, samen met Paul en Daniël,  beneden bij het hotel aankom wordt zijn fiets net weer van het dak getild. Grazie mille, regazzie!!

Na thuiskomst moet er natuurlijk wel iets gedaan worden aan die natte schoenen. En wat kun je in Italië beter gebruiken voor het drogen van je schoenen dan de Gazetto della Sport?


Voor in de bandentest van woensdag noteren we alvast een minpuntje voor de banden op de Merida (lek) en de Red Bull (schuiver)….

Eigen conditie:	top
Track conditie:	nat
Weer:	lichte regen, wind:W3
Resultaten:	42km / 500hm / 01:30:00u / 1416kCal
	route