Mon(t) Ventoux

20 maart 2010

Joop Zoetemelk Classic 2010

Om half zes loopt de wekker af, maar dat is niet zo heel erg: dat doet 'ie de hele week al. Na een stevig ontbijt spring ik in de auto om in Driebergen Gert Jan op te gaan halen. In de auto ontbijten we gezamelijk nog wat verder en ruimschoots op tijd arriveren we in Leiden bij de Leidsche Ren & Toerfiets Vereniging. Na ons te hebben ingeschreven stappen we op de fiets en rijden langs het clubgebouw de wielerbaan op.

Bij de startstreep worden we tegengehouden door een man-met-megafoon. Eerst wil ik er eigenlijk langsrijden; lang genoeg stilgezeten, laten we nu maar wat gaan doen. Maar even later komt vanuit het clubgebouw Joop Zoetemelk zelf aanlopen om, na nog wat plichtplegingen, het officiële startsein te geven. In het voorbijrijden geef ik hem nog snel een hand. Toch wel een heel bijzondere ervaring! Het is wel een wereldkampioen en winnaar van de Tour de France.


Bij de start heeft Joop ons beloofd dat het vanaf half negen op gaat klaren en de hele dag droog blijft en het lijkt er in eerste instantie op dat hij gelijk gaat krijgen. We fietsen van Leiden eerst min of meer zuidelijk, richting Zoetermeer. De wind komt uit Zuid-Zuid-West, dus we hebben 'm hier schuin tegen. Vanaf Benthuizen fietsen we netto alleen nog maar pal oost, dus totaan de eerste stempelpost hebben we de wind eigenlijk alleen nog maar achter.

In Woerden is de eerste controle en wij maken van die gelegenheid gebruik om de koffie te drinken die we onszelf eigenlijk al voor de start beloofd hadden. En een puntje appeltaart gaat er ook wel in... Na de koffie rijden we nog wat verder oostwaarts. Vanaf Montfoort draaien we naar het noorden, maar dat is ook nog niet zo heel erg. Zeker totaan Breukelen hebben we de wind nog schuin achter. Het is overwegend droog en heel af en toe is zelfs en waterig zonnetje te zien.

Bij Wilnis is nog een uitdeelpost. We worden deze keer gelukkig voorzien van bananen, krentebollen en sportdrank. Twee jaar geleden was Campina nog hoofdsponsor van dit evenement (en de profronde van het Groene Hart daags erna) en kregen we op de uitdeelpost allemaal een schoolbekertje melk. Ik heb toen menig fietser rochelend en kotsend over zijn stuur zien hangen vlak na de uitdeelpost.

Een blik op het kilometriek leert dat we er al ruim 100 kilometer op hebben zitten en dat met een gemiddelde van ruim 29km/u. Vanaf hier moeten we nog min of meer pal west terug naar Leiden, dus dat gaat nog wel wat zakken, verwacht ik. Net na Wilnis missen we eerst een pijl en in de zoektocht terug naar de juiste route rijd ik tot overmaat van ramp ook nog mijn voorband lek. Nadat ik de band gerepreerd heb en een blik op de kaart heb geworpen, heisen we ons weer in het zadel. Even stilstaan heeft ervoor gezorgd dat we flink afgekoeld zijn en het is ook nog begonnen met regenen. Zoals Gert Jan al twitterde: Joop hoeft niet bij het KNMI te gaan solliciteren.

Bij De Hoef pikken we de juiste route weer op. Het blijft af en toe regen, soms echt regenen en soms een beetje miezeren. De wind staat nog steeds straak vanuit ZZW en op de stukken waar we 'm echt recht tegen hebben, draaien we kop over kop. Zo weten we de snelheid meestal nog wel tussen de 28 en 30km/u te houden, ook als we de wind echt pal tegen hebben. In Cafe Restaurant Keijzer in Leimuiden is de tweede stempelpost en ook hier laten we ons de koffie met appelgebak goed smaken. Net na de tweede koffie worden we nog op de foto gezet:


Aangezien we vanaf hier echt in Zuid-Zuidwestelijke richting terug moeten naar Leiden, hebben we de wind nu echt de hele laatste 30km pal tegen. Het beste is er bij mij wel af en ik heb het er flink moeilijk mee. Minder moeilijk dan twee jaar geleden, maar dat komt vooral ook omdat we nu alleen maar regen hebben; toen was het snijdend koud en sloeg de hagel horizontaal recht in m'n gezicht.

In Leiderdorp missen we nog een pijl, maar op aanwijzingen van een mede fietster vinden we vrij makkelijk de juiste weg weer terug. Het venijn zit in de staart bij deze editie van de  Joop Zoetemelk Classic. Van een echte Hollandse Voorjaarsklassieker verwacht je wind, waaiers en desnoods een buitje regen, maar geen cols. Toch moeten we vlak voor de meet de Bult van Roomburg op, die voor deze gelegenheid is omgedoopt tot Col du Bourg à la Crème. Over de Leidse wielerbaan rijden we ten slotte naar de finish.


Al met al was het een schitterende dag. De organisatie heeft ons een prachtige route voorgeschoteld door het Groene Hart: veel polderlandschap met dijkjes, weilanden, plassen/sloten/vaarten en knotwilgen; prachtig gewoon.
De regen heeft het ons niet vreselijk moeilijk gemaakt en de temperatuur gaf met 15°C helemaal het lentegevoel. Door de nattigheid zien we er als gevolg van opspattend water wel de hele dag uit als een stel mijnwerkers.

Conditioneel ben ik ook wel tevreden over mezelf. Een gemiddelde van 28,6km/u vind ik voor zo vroeg in het seizoen helemaal niet slecht.

Eigen conditie:puik
Track conditie:nat
Weer:(mot)regen, wind:ZZW5
Resultaten:151km / 5:16:42u / 4841kCal

Geen opmerkingen: