Zodra ik onverharde paden zie, duik ik de nog maagdelijke sneeuw in. De dagen hiervoor heeft het gevroren, dus zelfs de ruiterpaden zijn nu goed begaanbaar door de bevroren ondergrond. Het is prachtig in het bos! Alles is wit en de sneeuw dempt al het geluid zodat het stiller is dan ooit. De lucht is koud en ruikt fris. Op een paar sporen van herten en konijnen na is het spoor van mijn "traktorbanden" het eerste dat hier getrokken wordt. Dit is echt heerlijk!!
Ik verbaas me dan ook een beetje als ik de MTB route opdraai: hier is iemand mij voor geweest... Omdat ik op mijn ouwe fiets rij, heb ik vanwege een regelmatig doorslaande ketting hier en daar een foot fault gemaakt. Er heeft zich nu dus een dikke plak ijs in mijn pedaal en onder mijn schoen gevormd en inklikken is onmogelijk geworden.
Op het punt waar de MTB route het Jan van den Boschpad kruist, zie ik mijn voorganger staan. Het is een jonge jongen (nog geen 20, schat ik) en hij staat wat te eten en drinken. Dit is voor mij ook een mooi punt om het ijs uit mijn pedalen te peuteren. We praten wat en hij besluit een lusje met mij mee te fietsen.
Vrijwel helemaal onverhard rijden we richting Oostvaarderdijk. Onderweg komen we nog een paar edelherten tegen. Dat was hem nog nooit overkomen, dus ook voor hem een geslaagde excercitie. Aan de noordkant van de Oostvaardersplassen scheiden onze wegen: ik ga links richting Wilgenbos, Thijs gaat rechtsaf over het fietspad terug om de MTB route af te maken.
Door het Wilgenbos en langs de Hoge Vaart rij ik weer terug richting huis. 't Is mooi geweest voor vandaag.
Eigen conditie: | prima |
Track conditie: | wit |
Weer: | licht bewolkt, wind:ZZO3 |
Resultaten: | 25.8km / 01:30:55u / 1470kCal |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten