Mon(t) Ventoux

3 september 2009

Ventoux per MTB

De aanloop naar de jaarlijkse Ventoux-trip verloopt dit jaar ook weer moeizaam. Tijdens de Ronde van Midden Nederland rij ik meer dan de helft van de 160km. met een haperend versnellingsapparaat waardoor ik veel te zwaar tegen de harde wind in moet trappen. Mijn knie heeft hier danig van te lijden gehad en ik loop vanaf maandag al met een band om mijn rechter knie. Spookbeelden van vorig jaar jagen door mijn hoofd. Toen moest ik met pijn in mijn knie (en nog meer pijn in het hart) de hele Ventoux-trip laten schieten. Dit is niet goed voor het moreel....

Op woensdag 2 september rijden we naar Puyméras en strijken neer in Maison Erhoefnix. De volgende dag rijden we met z'n vijven (Gert Jan, Raphaël, Matthijn, Jan (Pa Tromp) en ik) naar beneden richting dorp. We spiltsen direct: Gert Jan en ik rijden richting Malaucène en de rest draait rechtsaf de Col de Propiac op.

In Malaucène treffen we Ruud met de bus. Gert Jan en ik huren daar bij de LBS (Local Bike Store) een mountainbike, want we zijn allebei van plan om de volgende dag Galerièn te rijden: vier keer de Ventoux op, waarvan 1 keer op de MTB. De drie beklimmingen over de weg hebben we allebei al eens gereden, we zijn tenslotte allebei al Cinglé. De Route Forestière daarentegen hebben we geen van beiden ooit gereden; die gaan we vandaag dus maar eens verkennen. We gooien in Malaucène wel alle fietsen achterin de bus en rijden naar Bédoin; we willen ons kruit nog even droog houden voor morgen en laten de Col de Madeleine vandaag dus nog even liggen...

In Bédoin stappen we op de racefiets en rijden door tot ongeveer drie kilometer na Saint Estève; daar treffen we Ruud aan het begin van de Route Forestière. Deze drie kilometer zijn precies genoeg om me in herinnering te brengen wat een onzettende hekel ik heb aan "het bos"! We parkeren de racefiets achterin de bus en gaan verder op de MTB. Het eerste stuk van de bosweg is nog redelijk goed begaanbaar. Je kunt hier nog duidelijk zien dat het vroeger een geasfalteerde weg is geweest, maar daar komt na twee bochten drastisch verandering in. Er is hier nauwelijks meer sprake van een weg: asfalt is er nergens meer en we rijden over een soort pad van grind en grotere brokken steen. Het stijgt hier ook flink: er zitten stukken van boven de 10% tussen en dat is op de weg al geen feest, maar onverhard valt dat helemaal vies tegen! Het is erg zwaar, maar tegelijk ook vreselijk mooi om hier te rijden.



De laatste twee kilometer van het MTB stuk zijn bijna vlak en dan is het echt volop genieten! Bij de Tournant de l'Anglais (1 km. boven Mont Serein) staan we even te bellen en te wachten voordat Ruud arriveert met de bus. We wisselen de MTB weer in voor de racefiets en hijsen onszelf weer in het zadel voor de laatste 6 kilometer over de weg.

Op de top staan we heel even te genieten van de prestatie die we geleverd hebben en dalen vervolgens met de racefiets af naar Malaucène. Vandaar is het nog maar een klein stukje naar huis.
Eigen conditie:goed
Track conditie:rocky
Weer:droog en zonnig, 28°C
Resultaten:85,5km / 4:41:04u / 4266kCal

Geen opmerkingen: