IJsselmeerronde

De IJsselmeerronde bestaat voor mij dit jaar uit twee etappes. Op vrijdag 3 juli is de proloog: omdat Gert Jan geen vervoer naar Almere heeft, breng ik op vrijdagochtend eerst de auto naar Bunnik en rijd ik op de fiets terug naar Almere. Een lekker ritje van 53 km. bij uitstekende weersomstandigheden. Vanaf de Hollandse Brug hangen de pijlen voor de volgende dag er al. Bij het Weerwater zie ik iemand bezig met het uitpijlen van de route.

Op zaterdag 4 juli gaat het echte werk beginnen. Om half 6 loopt de wekker af en na een ontbijtsessie van een half uur (eerst cruesli, dan koude pasta en een banaan om het af te maken) ben ik er om 6 uur helemaal klaar voor. De officiele start is in Purmerend, maar we hebben de routebeschrijving en de stempelkaarten thuisgestuurd gekregen, dus wij starten vanuit Almere. Gert Jan is er iets na 6 uur. Even de fiets in elkaar zetten, zonnebrand opsmeren, alles inpakken en om 6:30 zijn we weg.

Langs de Lage Vaart fietsen we naar de Knardijk en daar pikken we de officiële route op. Over de Knardijk gaat het naar Lelystad Haven. De controlepost is pas vanaf 8:30 open, maar daar gaan we geen uur op wachten. Wij rijden door. Na Lelystad gaat het over de IJsselmeerdijk richting Ketelbrug; met de wind in de rug rijden we vrijwel constant boven de 37 km/u. Maar voordat we de Flevopolder uit zijn, rijdt Gert Jan lek. Gelukkig is het mooi weer en niet koud. Even het bandje verwisselen en weg zijn we weer. Na de Ketelbrug draaien we richting Urk. 10 km na de vorige lekke band, net voordat we Urk binnenrijden: alweer lek! Alweer Gert Jan (de man die NOOIT lek rijdt ....)

Na Urk steken we de Noord Oost Polder dwars door naar Lemmer. Hier stormen we eerst de fietsenmaker binnen om de drastisch geslonken voorraad binnenbanden en CO2 patronen aan te vullen. De controle in Lemmer is ook nog niet bemand en de kroeg waar de controle zou moeten plaatsvinden, is nog gesloten. We zijn intussen wel aan een bakkie koffie toe, maar dat is ons hier blijkbaar nog niet gegund. Is ook eigenlijk niet zo erg, want van de Zuiderzeetocht van vorig jaar weet ik nog een erg leuk café-met-mooi-terras in Oudemirdum en dat is nog maar 10km. Het terras in Oudemirdum is zo gevonden en de koffie smaakt HEERLIJK. Ook de appeltaart-met-slagroom-en-boerenjongens gaat er goed in. En op de caloriën hoeven we vandaag niet te bezuinigen.

Verkwikt en aangesterkt en gewapend met twee volle bidons p.p. vervolgen we onze weg. We steken de zuid-west punt van Friesland dwars door naar Hindelopen. Van daar gaat het via Workum naar Makkum. In Makkum wacht ons een heel nieuwe ervaring: een geopende controlepost! We besluiten te stempelen en verder te rijden; we draaien nu namelijk de afsluitdijk op en dat belooft met een pal westenwind geen feest te worden. Dat willen we eerst achter de rug hebben voordat we aan de lunch beginnen.

Als we ongeveer 5 kilometer gevorderd zijn op de afsluitdijk, hoor ik plotseling een vervaarlijk gesis achter mij: LEK! Dit keer is het echter erger, want mijn buitenband blijkt op het loopvlak doorgesleten te zijn. We hebben natuurlijk geen extra buitenband bij ons en ook geen materiaal om dit te repareren, dus probeer ik de nieuw opgelegde binnenband te beschermen door een stukje schuurpapier tussen de binnenband en buitenband te leggen. Dat werkt heel goed; ongeveer anderhalve kilometer lang en dan hoor ik weer hetzelfde gesis... Na een telefoontje met de organisatie blijkt dat de materiaalwagen in Makkum staat. Ze sturen 'm direct onze kant op. Het duurt ongeveer een half uurtje, maar zitten in de zon is niet echt een straf. Als de materiaalwagen arriveert, zegt de chaffeur: "gooi je fiets maar achterin, dan rijden we naar Den Oever en gaan we 'm daar repareren." Heel even klinkt het verleidelijk, maar ik vraag hem toch maar of ik niet gewoon de achterband kan kopen en 'm er dan zelf opleggen. Dat kan ook en na het afronden van de reparatiewerkzaamheden trekken we onszelf weer in gang. En wat voor gang! De wind blijkt niet pal west te staan, maar een soort van noord-west, zodat we "onder de dijk" eigenlijk relatief weinig last hebben van tegenwind. Met een vrijwel constante snelheid van rond de 33 km/u rossen we kop-over-kop de afsluitdijk over.

Aan de andere kant van de afsluitdijk hopen we snel een café tegen te komen, maar dat valt helaas een beetje tegen. We moeten eerst de hele Wieringermeer polder doorsteken, voordat we in Medemblik op een terras kunnen neerstrijken voor een uitsmijter en een cola. We laten ons het eten en drinken goed smaken en genieten van het fantastisch weer. Vanaf Medemblik gaat het via Zwaagdijk en Westwoud naar Hoorn. Het eerste stuk na Hoorn volgen we de dijk, maar vanaf Zeevang duiken we het binnenland in om via Kwadijk naar Purmerend te rijden. Na 235km. staan we bij de finish. Nu hoeven we alleen nog maar 45km. naar huis te fietsen.

Op het eerste gedeelte van de route vanaf Purmerend zijn de pijlen al weggehaald, maar dat is niet zo bezwaarlijk. Bij de finish hebben we wat aanwijzingen gekregen en daarmee lukt het heel aardig. We rijden langs het Noord Hollands Kanaal naar Amsterdam Noord. Vanaf daar volgen we de borden Schellingwoude. Als we de Schellingwoude Brug over komen, zien we aan de andere kant weer route pijlen hangen. Dat komt heel goed uit, want de ANWB bordjes willen ons pal langs de A10 / A1 naar Muiden sturen, maar de route leidt ons door IJburg en door het groen richting Muiden. Dwars door Muiden draaien we langs het Muiderslot de dijk weer op naar Muiderberg. Daarna hoeven we alleen nog maar de Hollandse Brug over en door het Kromslootpark richting huis. Het laatste deel gaat helemaal op de automatische piloot: 280km. is niet alleen fysiek zwaar....

Na 283km. zijn we weer thuis. We zijn net binnen de 10 uur gebleven (9:57:35) zodat het gemiddelde uitkomt op 28,4km/u. Bij dat alles heb ik 8176 kCal verstookt; het zal wel een paar dagen duren voordat ik dat er weer bij aan gegeten heb.
Met het weer hadden we het niet beter kunnen treffen. De hele week varieerden de voorspellingen tussen gewoon slecht en ronduit bagger, maar het verschil met de werkelijkheid had niet groter kunnen zijn. De hele dag helder, zonnig, droog en niet al te warm. In een woord PRACHTIG! En omdat dat mooie weer zo onverwacht kwam, voelde het echt als een kadootje.
Samenvattend: een schitterende tocht en goed gepijld; mede dankzij de schitterende weersomstandigheden is het me niet al te zwaar gevallen. Natuurlijk is 283km een hele afstand, maar het weer en de wind zijn ons zo gunstig gezind geweest dat het genieten overheerst.

Volgend jaar ZEKER weer !!